تیغها برگرفته اند به کف
میچرخانندشان در هوا
و به سوی فکرم
قلبم
نشانه میگیرند
من نیز سلاح از کف افتاده
زخم خورده
با سپری چوبین
که تکه ای از آن بیشتر نمانده
ضربه ها را یکی پس از دیگری
به کناری میزنم
و اینک
این منم
سپری میسازم از روحم
که با درد و سختی آبدیده شده
و با کمانی از اندیشه ام
و تیرهایی از سخنانم
به جنگی میروم با دنیای بی مروت
آرش وارجانم را در تیر هایم میگذارم
از پی برساختن مرزهایی جدید
و دورتر
برای آزادی کسانی که دوستشان میدارم
حتی کسانی که نمیشناسمشان
مرزها را دورتر خواهم برد
دورتر
دورتر
type=»text/javascript» src=»http://static.addtoany.com/menu/locale/fa.js» charset=»utf-8″>
بیداری 